پرستاران ثبت نام شده (RN) چه وظایفی دارند؟
اداره آمار کار ایالات متحده (BLS) بینشی در مورد رایج ترین نقش ها و مسئولیت های یک پرستار ثبت شده ارائه می دهد. البته این وظایف بسته به تخصص، موقعیت مکانی، کارفرما و سطح تجربه شما می تواند متفاوت باشد.
RN ها معمولا وظایف زیر را انجام می دهند:
وضعیت سلامتی بیمار خود را ارزیابی کنند
سوابق پزشکی و علائم بیمار خود را یادداشت کنید
در حین ثبت مشاهدات بیمار، سلامت یا بهبودی او را زیر نظر بگیرید
داروها و/یا درمانها را برای بیماران در حالی که تحت مراقبت هستند تجویز کنید
برنامههای مراقبت از بیمار منحصر به فرد را توسعه دهید یا در آن مشارکت کنید
با پزشکان و سایر اعضای تیم مراقبت های بهداشتی همکاری کنید
تجهیزات پزشکی را راه اندازی و نظارت کنید
انجام و تجزیه و تحلیل نتایج آزمایشات مختلف تشخیصی
به بیماران و خانوادههایشان آموزش دهید که چگونه بیماریها یا آسیبهای خود را مدیریت کنند
به بیماران و خانوادههایشان در مورد نحوه پیروی از دستورالعملهای درمان و بهبودی تجویز شده خود پس از بازگشت به خانه آموزش دهید
برای بررسی عمیقتر برخی از وظایف و روشهای خاص که معمولاً توسط RNs و پرستاران پیشرفته انجام میشود به خواندن ادامه دهید.
هیپوناترمی
منظور از هیپوناترمی یا کمسُدیمی خون، کاهش سطح یون سدیم در خون بدن است. سدیم یک الکترولیت است و به تنظیم میزان آب داخل و خارج سلولها کمک می کند.
در هیپوناترمی، یک یا چند عامل از یک بیماری زمینهای پزشکی گرفته تا نوشیدن بیش از حد آب، باعث رقیق شدن سدیم موجود در بدن می شود. وقتی این اتفاق می افتد، سطح آب بدن افزایش یافته و سلول ها متورم می شوند. این تورم می تواند اختلالات خفیف یا شدید بسیاری را ایجاد کند.
هدف از درمان هیپوناترمی رفع بیماری زمینه ای می باشد. بسته به علت هیپوناترمی، ممکن است با کاهش آب مصرفی مشکل به سادگی حل شود. در موارد دیگر هیپوناترمی، امکان دارد به محلول های الکترولیت وریدی و دارو نیاز داشته باشید.
علائم هیپوناترمی یا کمبود سدیم
علائم و نشانه های هیپوناترمی شامل:
- تهوع و استفراغ
- سردرد
- گیجی
- از دست دادن انرژی، خواب آلودگی و خستگی
- بی قراری و تحریک پذیری
- ضعف عضلانی، اسپاسم یا گرفتگی عضله
- تشنج
- کما
چه زمانی مراجعه به پزشک داخلی ضروری است؟
برای کسی که علائم و نشانه های شدید هیپوناترمی مانند حالت تهوع و استفراغ، گیجی، تشنج یا از دست دادن هوشیاری را دارد، به مراقبت اورژانسی نیاز است.
اگر می دانید در معرض خطر هیپوناترمی هستید و حالت تهوع، سردرد، گرفتگی عضلانی یا ضعف دارید، با پزشک خود تماس بگیرید. بسته به میزان و مدت زمان بروز این علائم، پزشک ممکن است مراقبت های اورژانسی ضروری را توصیه کند.
علل هیپوناترمی
سدیم در بدن نقش اساسی دارد. این ماده به حفظ فشار خون طبیعی کمک کرده، از عملکرد اعصاب و عضلات پشتیبانی و تعادل مایعات بدن را تنظیم می کند.
سطح طبیعی سدیم خون بین 135 تا 145 میلی اکی والان در لیت است. هیپوناترمی هنگامی اتفاق می افتد که این میزان به زیر 135 mEq / L برسد. بسیاری از شرایط احتمالی و سبک زندگی می توانند منجر به هیپوناترمی شوند. از جمله این عوامل میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- داروهای خاص
برخی از داروها مانند قرص های دیورتیک (ادرار آورها) ، داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد درد می توانند در روند طبیعی هورمونی و کلیوی که غلظت سدیم را در حد طبیعی نگه می دارند، تداخل ایجاد کنند. - مشکلات قلبی، کلیوی و کبدی
نارسایی احتقانی قلب و برخی بیماری های موثر بر کلیه ها یا کبد می تواند باعث تجمع مایعات در بدن، رقیق شدن سدیم و کاهش سطح کلی آن شود. - سندرم ترشح نامناسب هورمون ضد ادراری (SIADH)
در این شرایط، مقادیر زیادی از هورمون ضد ادراری (ADH) تولید شده و آب به جای دفع طبیعی از طریق ادرار، در بدن حفظ می شود. - استفراغ مزمن یا اسهال و سایر دلایل کم آبی بدن
این عوامل باعث از دست رفتن الکترولیت ها مانند سدیم و همچنین افزایش سطح ADH می شوند. - نوشیدن بیش از حد آب
نوشیدن مقادیر زیاد آب با ایجاد اختلال در کلیه هنگام دفع آب، هیپوناترمی را به وجود می آورد. از آنجا که سدیم را از طریق تعریق از دست می دهید، نوشیدن بیش از حد آب در طول فعالیت های استقامتی، مانند ماراتن و تریاتلون نیز می تواند محتوای سدیم خون را رقیق کند. - تغییرات هورمونی
نارسایی غده فوق کلیه (بیماری آدیسون) بر توانایی غدد فوق کلیه در تولید هورمون های موثر در تعادل سدیم، پتاسیم تأثیر می گذارد. سطح پایین هورمون تیروئید نیز در ایجاد هیپوناترمی نقش دارد. - داروی تفننی اکستازی
آمفتامین خطر ابتلا به موارد شدید و حتی کشنده هیپوناترمی را افزایش می دهد.
چه عواملی سبب افزایش خطر ابتلا به هیپوناترمی میشوند؟
عوامل زیر ممکن است خطر ابتلا به هیپوناترمی را افزایش دهد:
- افزایش سن
افراد مسن بیشتر از سایر افراد در خطر هستند. از جمله تغییرات مربوط به سن، مصرف برخی داروها و احتمال بیشتر ابتلا به بیماری مزمنی است که تعادل سدیم بدن را تغییر می دهد. - مصرف داروهای خاص
داروهایی هستند که خطر ابتلا به هیپوناترمی را افزایش می دهند. این داروها شامل دیورتیک های تیازید و همچنین برخی داروهای ضد افسردگی و ضد درد است. علاوه بر این، داروی تفننی اکستازی با موارد مرگبار هیپوناترمی مرتبط بوده است. - شرایطی که باعث کاهش دفع آب بدن می شود
شامل بیماری کلیه، سندرم ترشح نامناسب هورمون ضد ادراری (SIADH) و نارسایی قلبی. - فعالیتهای جسمی شدید
افرادی که هنگام شرکت در دو ماراتن، اولترا ماراتن، تریاتلون و سایر فعالیت های شدید آب زیادی می نوشند، در معرض خطر هیپوناترمی قرار دارند.
عوارض هیپوناترمی
در هیپوناترمی مزمن، سطح سدیم به تدریج طی 48 ساعت یا بیشتر کاهش می یابد. از این رو علائم و عوارض آن معمولا ملایم هستند. در هیپوناترمی حاد، سطح سدیم به سرعت کاهش می یابد. در نتیجه اثرات بالقوه خطرناکی مانند تورم سریع مغز ایجاد می شود که می تواند منجر به کما و مرگ شود.
به نظر می رسد زنان در دوران یائسگی بیشترین خطر آسیب مغزی مربوط به هیپوناترمی را دارند. این مسئله ممکن است مربوط به تأثیر هورمون های جنسی زنان بر توانایی بدن در ایجاد تعادل در سطح سدیم باشد.
#سونداژ#تزریقات#سرم تراپی #درمنزل#پانسمان#لوله معده#پرستاری#امیدزندگی#پرستاری#مرکز